تمام عشق را دیوار پر کرد!                               وحجم خانه را آوار پر کرد

کسی شوق رهایی را نفهمید                               و... اندوه جدایی را نفهمید

سکوتی مبهم و دلسرد اینجاست                          و باغی دلشکسته زرد اینجاست

به آیینه قسم عشقم هوس نیست!!                          نگاهم آشنای این قفس نیست

تو رفتی شعر هایم مبتلا ماند                             همه فریاد هایم بی صدا ماند

چرا فکری به حال ما نکردی؟                            چرا پرواز را معنا نکردی؟

قفسها از حضورت بی نصیبند                           قفسها عشق را هم می فریبند

قفسها نقطه ی پایان دنیاست                              قفسها جای دفن آرزوهاست