.

 

به دلم گفتم: اي ساده  فراموشش كن

تا به كي چشم بر اين جاده فراموشش كن

دست بردار از او خاطره بازي كافيست

فرض كن گل نفرستاده فراموشش كن

آن نگاهي كه دم آخر از او جا مانده

پيش او برده و پس داده فراموشش كن

مردمان نگه اش قله نشين اند هنوز

دل كه در دره نيفتاده فراموشش كن

گفتم اين تكه غزل را بفرستم نزدت

دل ولي گفت: "نشو ساده فراموشش كن"

به شما بر نخورد حال غزل بود و گذشت

اتفاقي است كه افتاده فراموشش كن ....)